Boşanma İstinaf Dilekçesi

BOŞANMA İSTİNAF DİLEKÇESİ 

  

                İZMİR BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ İLGİLİ DAİRESİNE 

                      Sunulmak Üzere   

                 İZMİR 150. AİLE MAHKEMESİ SAYIN HAKİMLİĞİ’NE   

  

İSTİNAF YOLUNA BAŞVURAN 

DAVACI: M.Y.   

VEKİLİ: Av. Z.A. 

  

DAVALI: C.L.   

VEKİLİ: Av. Ö.K. 

  

TALEP KONUSU 

İzmir 150. Aile Mahkemesinin Esas-… Karar nolu, … tarihli kararı. 

  

TEBLİĞ TARİHİ: … 

  

 KARARIN ÖZETİ: Sayın Mahkeme, “… boşanma sürecinde ve dava sırasında tarafların bir araya geldikleri, böylece aralarındaki sorunları çözmeye çalıştıkları, birbirlerine olumlu davranışlar sergiledikleri…” gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. 

  

İTİRAZ NEDENLERİ VE GEREKÇESİ: 

Davalı, evliliklerinin ilk dönemlerinden itibaren sürekli anlaşmazlıklar yaşamışlardır. Davacı müvekkilim, Avustralya’da çalışmaya başladığında iletişimleri kopmuş ve bir daha bir araya gelmemişlerdir. 

  

Davalı ise, müvekkilimin Avustralya’da çalışırken ona destek olduğunu, ziyaret ettiğini, Türkiye’ye döndükten sonra görüşmediklerini iddia etmiştir. 

  

  

Davacı tanıkları genel olarak; davacının Avustralya’da çalışmaya başladığını, 4 yıl orada kaldığını, daha sonra tarafların görüşmediklerini, evliliklerinin resmi olarak devam ettiğini ancak fiilen devam eden bir evliliğin olmadığını, davalının sosyal hayatının aktif olduğunu, bazı gece mekanlarında çalıştığını duyduklarını beyan etmişlerdir. 

  

Davalı tanığı ise, davalının önceki ilişkisinden bir çocuğu olduğunu, tarafların davacı Avustralya’ya gitmeden önce evliliklerinin kısa sürdüğünü, davalının teyzesinin yurtdışına giderek davacıyı ziyaret ettiğini ifade etmiştir. 

  

Sayın Mahkeme, “…boşanma sürecinde ve dava sırasında tarafların bir araya geldikleri, böylece aralarındaki sorunları çözmeye çalıştıkları, birbirlerine olumlu davranışlar sergiledikleri…” gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. 

  

Ancak, mahkemenin bu gerekçesi yanlış anlaşılmış olup, davalı tanıklarının üçü de tarafların bir araya gelmediklerini beyan etmiştir. Davalının çocuğunun duyumlardan öğrenerek görüştüklerini beyan etmesi dışında dışında görüştüklerini beyan eden yoktur. Davalının teyzesinin ise, davacıyı Avustralya’da ziyaret ettiğini, döndükten sonra bir daha görüşmediklerini belirtmiştir. Bu nedenle, davalının tek tanıklığına dayanılarak verilen karar hatalıdır. 

  

Davalı taraf, iddialarını hiçbir somut delille ispatlayamadığı gibi tanık beyanları da bu iddiaları desteklememektedir. 

  

 SONUÇ ve İSTEK: 

 Yukarıda sunulan nedenler, belirtilen dayanaklar ve kamu düzenine ilişkin hususlar göz önünde bulundurularak, yeniden yargılama yapılması ve mahkeme kararının bozulması ile itirazımızın kabul edilmesine karar verilmesini saygılarımızla arz ve talep ederiz. 

                                                                                               İstinaf Yoluna Başvuran Davacı Vekili  

                                                                                                                   Av. Z. A. 

 

Hukuk Fakültesi Öğrencisi

Nergis Gündoğdu