Türkiye’de Ürün Güvenliği Kapsamında Global Üretim Zincirinin İncelenmesi: Yerli Dağıtıcı ve Yabancı Üreticinin Ortak Sorumluluğu
Giriş: Tıbbi Ürünler ve Cihazlarda Üretim Zinciri Artık Tamamen Küresel
Tıbbi ürünler ve cihazlar:
-
bir ülkede tasarlanıyor,
-
başka ülkede üretiliyor,
-
farklı coğrafyalarda paketleniyor,
-
Türkiye’de dağıtılıyor ve kullanılıyor.
Bu nedenle ürün güvenliği yalnızca üretim aşamasına ilişkin değil; tedarik zincirinin tamamının hukuki açıdan izlenmesini gerekli kılıyor.
Türkiye’de ürün güvenliği:
-
7223 sayılı Ürün Güvenliği Kanunu,
-
TİTCK düzenlemeleri,
-
Tıbbi Cihaz Yönetmeliği,
-
Beşeri Tıbbi Ürünler Yönetmeliği,
-
ÜTS (Ürün Takip Sistemi)
çerçevesinde sağlanmaktadır.
Bu makale, global üretim zincirindeki her halkada sorumluluğun nasıl doğduğunu, özellikle yabancı üretici + yerli dağıtıcı sorumluluğunun Türkiye’de nasıl birlikte uygulandığını açıklamaktadır.
1. Ürün Güvenliğinin Hukuki Temeli: “Piyasaya Arz Eden Herkes Sorumludur” İlkesi
Türkiye’de ürün güvenliği hukukunun temel prensibi:
✔ Bir ürünün tedarik zincirinde yer alan tüm aktörler müşterek ve müteselsilen sorumludur.
Bunlar:
-
Yabancı üretici
-
Yetkili temsilci
-
İthalatçı
-
Dağıtıcı
-
Satıcı
-
Hastane (tedarik eden kurum)
Bu ilke, Türk hukukunda kamu güvenliği ve toplum sağlığı gerekçesiyle en sert uygulanan alanlardan biridir.
2. Yabancı Üreticinin Türkiye’deki Sorumluluğu Neden Kaçınılmazdır?
Yabancı üretici:
-
ürünün tasarımından,
-
üretim sürecinden,
-
hammaddeden,
-
kalite testlerinden,
-
uluslararası standartlara uyumdan
sorumludur.
Türkiye’de bir zarar doğduğunda:
❗ Ürünün yurt dışında üretilmiş olması sorumluluğu ortadan kaldırmaz.
TBK, 7223 sayılı Kanun ve tüketici mevzuatı gereği yabancı üretici Türkiye’de doğrudan sorumlu tutulabilir.
✔ Türk mahkemelerinde dava edilebilir.
✔ Tazminata mahkûm edilebilir.
✔ Geri çağırmadan sorumlu tutulabilir.
3. Yerli Dağıtıcı (İthalatçı) Neden Yabancı Üretici ile Birlikte Sorumlu?
İthalatçı ve dağıtıcı, Türkiye’de ürünün piyasaya arzından sorumludur.
Bu kapsamda yükümlülükleri şunlardır:
✔ Ürünün güvenli olduğunu doğrulamak
✔ Teknik dosyayı temin etmek
✔ CE/FDA belgelerini incelemek
✔ ÜTS kaydını yapmak
✔ Adverse event bildirimlerini iletmek
✔ Geri çekme sürecine katılmak
✔ Depolama ve nakliye koşullarını sağlamak
Bu nedenle:
❗ Yabancı üretici hatalı olsa bile yerli ithalatçı tamamen sorumludur.
Mahkeme tazminatı ithalatçıdan alır, ithalatçı daha sonra üreticiye rücu edebilir.
4. Global Üretim Zincirindeki En Kritik Risk: Aynı Partinin Dünya Çapında Dağıtılması
Bir üretim partisinin:
-
Almanya’da test edildiği,
-
ABD’de paketlendiği,
-
Türkiye’ye ithal edildiği
durumlarda partiler arası kalite farklılıkları veya tek bir partideki kontaminasyon tüm ülkeleri etkiler.
Türkiye’de bu riskin kontrolü:
✔ ÜTS
✔ TİTCK denetimleri
✔ Farmakovijilans sistemi
✔ Dağıtıcı sorumluluğu
ile sağlanır.
ÜTS, Türkiye’nin en güçlü izlenebilirlik mekanizmasıdır.
5. Yabancı Yükümlülüklerin Türkiye’de Dolaylı Etkisi: FDA/EMA Standartları
Yabancı otoritelerin belirlediği standartlar Türkiye’de:
✔ teknik rehber niteliğindedir,
✔ bağlayıcı değildir,
✔ TİTCK değerlendirmesinde dikkate alınır.
Örneğin:
-
FDA üretim standardı
-
EMA GMP şartı
-
ISO 13485 kalite sistemi
Türkiye’de otomatik uygulanmaz, ancak mahkeme ve TİTCK için ikna edici delil niteliğindedir.
6. Global Geri Çağırma (Recall) Türkiye’de Nasıl İşletilir?
Bir ürün başka ülkelerde geri çağrıldıysa yerli dağıtıcı:
✔ 24–72 saat içinde TİTCK’ya bildirim yapmak zorundadır
✔ Ürün partilerini izole etmek zorundadır
✔ Hastaneleri bilgilendirmek zorundadır
✔ ÜTS üzerinden duyuru yapmak zorundadır
TİTCK kendi risk değerlendirmesini yaptıktan sonra:
❗ Türkiye’de bağımsız geri çekme kararı verir.
Yabancı recall Türkiye’de otomatik uygulanmaz, ancak inceleme sebebidir.
7. Ürün Güvenliği Uyumunda En Sık Yapılan Hatalar
❌ CE belgesinin doğruluğunun araştırılmaması
❌ Ürün teknik dosyasının ithalatçıda bulunmaması
❌ ÜTS kaydının eksik yapılması
❌ Depolama koşullarının bozulması
❌ Seri numaralarının doğru takip edilmemesi
❌ AE bildirimlerinin geciktirilmesi
❌ Global recall bilgisinin TİTCK’ya bildirilmemesi
Bu hatalar hem ithalatçı hem üretici için ağır hukuki sonuçlar doğurur.
8. Yabancı Üretici + Yerli Dağıtıcı Sorumluluk Modeli Nasıl İşler?
Aşama 1 – Teknik sorumluluk → Yabancı üreticide
-
Tasarım
-
Üretim
-
Sertifikasyon
-
GMP süreçleri
Aşama 2 – Piyasaya arz sorumluluğu → Yerli dağıtıcıda
-
Taşıma
-
Depolama
-
Yetkili temsil
-
ÜTS kaydı
-
Risk bildirimi
Aşama 3 – Zarar hâlinde sorumluluk → Ortak sorumluluk
-
Türk mahkemeleri her iki tarafa da tazminat sorumluluğu yükleyebilir.
Bu sistemin temel dayanağı:
➡️ “Kamu sağlığında sorumluluk paylaştırılamaz.”
9. Türk Mahkemelerinde Zarar Tazmini Nasıl Belirlenir?
Mahkeme, ürün güvenliği davalarında şu hususlara bakar:
✔ Ürün kusuru var mı?
✔ Ürün güvenli bir şekilde piyasaya arz edilmiş mi?
✔ TİTCK bildirimleri yapılmış mı?
✔ AE/SAE bilgileri gizlenmiş mi?
✔ Depolama/taşıma hatası var mı?
✔ Teknik dosyada tutarsızlık var mı?
Kusur ispatı üretici için oldukça zordur, çünkü ayıplı ürün sorumluluğunda:
✔ Objektif (kusursuz) sorumluluk modeli uygulanır.
10. Sonuç: Global Üretim Zinciri Türkiye’de Bağımsız Şekilde Denetlenir – Sorumluluk Hem Yabancı Hem Yerli Aktörlerde Birlikte Doğar
2025 uygulamasına göre:
-
Yabancı üretici Türkiye’de tam sorumluluk altındadır
-
Yerli ithalatçı, üretici ile birlikte müşterek sorumludur
-
ÜTS sistemi Türkiye’yi global izlenebilirlikte lider hâle getirmiştir
-
Global recall kararları bağlayıcı değildir ancak güçlü risk sinyalidir
-
Ürün güvenliği ihlalleri hem idari hem hukuki ciddi yaptırımlar doğurur
-
Ürün güvenliği tedarik zincirinin tüm halkalarını kapsayan geniş bir sorumluluk modelidir
Bu nedenle yabancı üreticilerin Türkiye’de faaliyet gösterebilmesi için yerli dağıtıcılarla sıkı uyum mekanizması kurması zorunludur.